Yalnızlıktan Arınmak Şiiri - Ahmet Yozcu

uzak bir yoldan geldim

aklımda adımların ahengi

yoruldum baya gerginim

yanıp sönen umutlar iyiden iyiye seyreldi

dişümde düşüncelerimin ateşi

uzak bir yerden geldim

ayağımda bir kaç damla geçmiş

sürüye sürüye kendimi maffettim

ben benlimi bilerek kaybettim

çünküler ömrüme serilmiş

uzak bir yerden geldim

gözlerimi aşındıracak kadar uzak

ufkun belirsizliğinde bir vadi

iki yanıda hasret etekli

yokluğumu anladı anlayacak

uzak çok uzak bir yerden geldim

sığmaz yere, göğü sallar derdim

bulutlar korkar benle yürümeye

bak gelmedi uzakta takipte

ben bu yüzden ağlamayı bilemedim

uzak bir yoldan geldim

gökten karanlık çarşafı indirmek için

yıdızları geleceğe biriktirmek için

uzak bir yoldan geldim

seni ve sizi anlayabilek için

uzaktan ben insanları çözemedim..

uzak bir yoldan uzak bir yerden geldim

geçmişimi çıkardım geleceğe satılık

geceyi uykuya sabahı güneşe bağlıyorum

uzak bir kimsesizlikten uzak bir sizsizlikten geldim

uzakta kaldı, yalnız değilim artık