06. 05. 2009
Kaderinde varsa yalnızlık ne yaparsan yap kurtulamazsın
Çok seversin, mutlu olmak istersin ama olamazsın
Tam buldum derken hayatının ortağını
Bir bakarsın karanlıklar içinde bir boşluktasın
Her defasında inanır, sevip seviliyorum dersin kendine
Haftanın yedi günü yirmi dört saati o vardır düşüncelerinde
Mutlusundur umutların vardır
Bakınca görürsün umutlarının parladığını sevdiğinin gözünde
Hiç düşünmezsin o an bir gün bitebileceğini
Aşkının, büyük sevdanın geçmiştekiler mezarlığına gömülebileceğini
Tüm kötülükleri, olumsuzlukları, imkânsızlıkları unutup
Savrulursun mutluluğun o tatlı rüzgârında bir yaprak misali
Ama o gün gelir işte istemesen de
Yüreğin yanar, gözlerin dolar bir sonun gelişine
Ne dersen de, ne yaparsan yap
Engel olamazsın bir defa karar vermiştir bitişe
Her bitişin ardından yıkılır umurların akar gözyaşın
Unutursun der giden ama unutulmaz sadece alışırsın
Çünkü ne kadar istemesen de kader yazmıştır alışmak zorundasın
Ve günün birinde anlarsın ki
Kaderin yalnızlık değildir, sen yalnızlıksın
Kayıt Tarihi : 15.9.2009 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!