Yalnızlıkmış Meğer Şiiri - Naciye Battal

Yazların kışa,Kışların bahara
Seherlerin yerini sabaha bıraktığında,
Hüzün bulutları üstüme çöktüğünde,
Suskun yüreğim sessizlikle dertleştiğinde,
Uykusuzlukların bedenimi mahkum ettiğinde,
Yaprak yaprak düştüğünde hazan günlerime,
Tükenivermişliğin ise tam orta yerinde,
Yaz sıcağında sıtma ateşinde,
Kalabalık yalnızlıklarının içinde,
Yaşadıklarımın bilinmezliğinin gölgesinde,
Savruldukça oradan oraya keşmekeş
Hüzün rüzgarlarının etkisiyle,
Ayaz yüreğimde zindan karası zaman dilimlerinde,
Bütün bunlar yalnızlıkmış meğer! ! !