10 Ekim 2004 İstanbul Beykoz
Ben yalnızlığın efendisi
Geceyi saran benim kara serçemdir
Kadifedir bahçelerim gecenin gecesinde
Ben yalnızlığın efendisi
Ölüdür kiraz bahçeleri
Anca dikerler bu bahçeye
Ben öldükten sonra bir kiraz bahçesi
Ben yalnızlığın efendisi
Sarhoşlarım vardır
Birbirindendirler yalancı
Çocuklarım vardır
Üstlerinde kara gelinlik
Işıklar söndü mü?
Şehirlerine bitiverirler
Hele griden maviye gözleri yaşlı mı?
Mehtaplarıma konuverirler
Sabahleyin dağların çimenleri yaralı
Kör bir kuş misali dinler semâ
Dantellerim siyah,
Banklarım yaralı,yalnız
Ben yalnızlığın efendisi...
Kayıt Tarihi : 3.6.2020 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!