27.07.2009
YALNIZLIKLARDAN
Yeni Dünyalar kuruyorum, yeni hülyalar,
Yapayalnız tek başına,
Geçmişim herkesi, yapayalnız.
Çobanyıldızı kadar uzak,
Yalnız ve soğuk, parlak ve ıssız.
Gözlerimde ıslaklık,
Ne gören var?
Ve ne bir anlayan.
Koşuyorum tek başına, yapayalnız.
Ne bakan var yaptıklarıma, yorgunluğuma,
Alan, satan, aldanan ve aldatan,
Ne gören, ne seven, ne bakan,
Her şey altın olacak dokunsam,
Bir ağırlık, parıltı ve hüsran.
Eski bir dünyadan hasret kokuyor,
Uzak, dostlardan, hatta düşmandan,
Bağırdan tüten duman gibi, hatıralar,
Sığınıyorum korkulara yalnızlıklardan.
Kayıt Tarihi : 1.8.2009 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Taşdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/01/yalnizliklardan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!