Çağ yitik bir öyküdür tarihin gözü kör edilmiş uykusuzluklarında
hep söyledim, ben yokum geceleri ya da en çok gecelerde büyür yalnızlığım
tarihe saklanır destanım sonsuz sessizliklerde.
Alev almış zamandır çağ, nedendi çoğu kez kalkardık uyuyamamaktan
kaçırdığımız ne çok şey olurdu; yol, kar altında gümüş rengi bir çizgi
biz giderdik, kimseler bakmazdı arkamızdan.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta