Yalnızlıklar Şiiri - Duygu Günkut

Yalnızlıklar, soğuk sokaklar, aldatılmışlıklar
Kazınmış işte aklımın bir köşesine.
Seni düşündükçe,
Açılıveriyor yürek bir gül gibi geçmişten…

Baharlar vardı eskiden,
Meğer hep seni beklemişim!
Rüzgarların koynunda gelen gölgelerden
Gözlerinin ışığıymış
Bahar akşamları içimde sönen.

Ne var ki kırıklığı var üstümüzde
Sürükleyip kendimize kattığımız yaşamın
Özlem, bir çocukluk aşkı gibi temiz
Taşır durur bizi birbirimize
Tutku suçlarının mapusu yapar bedenimi.