Yalnızlıklar Ringimde Tuhaf Bir Müsabaka

Düşünmeler ringindeyim
Sevinçler tarihimden bir gün çekmek istiyorum
Niyetçi bahtımdan
Hazır kan çıkmadan bu müsabakadan

Pıhtılaşmış tarafım tam karşımda
Isınmış belli ki, pençeleri karanlık
Duyan gelmiş sancı kokusunu
Nuh nebiden kalma yalanlarım en önde
Hırs kuyuları ağzına kadar yara dolu
Kırk kemikli bir vahşet kıyısı sanki
Hafızalarımdan kuş bakışı
havsalam ağzına kadar latife doluyken

İçimdeki bilge hakem olmak istiyor
İçimdeki cahil izin vermiyor
Kıran kırana bir yırtılış hikayesi belki de
Heyecan bile gizlenmiş doruğuna
Tüm çığlıklar elmacık kemiğimde birikiyor
Ama hazırım kaybetmelerime de demir atmaya

İlk yumruk geldi işte belirsizliğimden
Bir sağ
Bir sol
Bir sağ
Bir sol
Bilemezdim bunca hıncı
Her taraf düş gölü
Çıldırmış gibi kemiriyor içimi
En zayıf gölgelerimi sendeletiyor
Bir sağ
Bir sol
Arkasına da almış soru işaretlerimi
Sadık keşkelerim yardımcıları
Derin derin aparkatlar
Serzenişlerime aldanmadan
Sustukça patlıyor kaşım gözüm
Yapma iki gözüm desem de
İzin vermiyor delirmiş bayan nafile’ler

Bir sağ
Bir sol
Bir sağ…
Da kalıyoruz
Donup kalıyoruz
Düştüğüm andır kadrajımda
Deklanşörler patladıkça patlıyor uykumda
Boylu boyunca, bir kabirde gibi
Uzandığım vakittir
Daha önce de namağlup değildim oysa
Bu sefer fena vurdu soğumuş sözcükler içimi
Nasıl da açım bir yandan
Bir arabesk buğulaması olsa da yesek
Biri istese
Verecek utanmam da kalmamış
Bunca kıyıma
Bunca ironi
Yazık bana

Yerdeyim malzemesinden çalınmış bir heykel gibi
Bir göz yaşı gönüllü hakem oluyor nihayetinde
Sayıyor
Bir iki üç dört
Açamıyorum düşlerimi
Beş altı yedi
O kadınlar geliyor gözümün önüne
Sekiz dokuz
Tatlı bir nakavt kokusu geliyor burnuma
On
Hükmen pişmanım!

Oktay Coşar