üm gemiler bir rıhtım arar, insanlar gibi ve rıhtımları yorgundur savrulup gelen bu gemilerden ötürü, yıpranmıştır duvarları dalgalara direnmekten, gemilerin hoyrat vuruşlarına esir olmanın ağırlığı altında ezilmekte, kendisinden öteye taşımaktadır.
Bu resimde kuşlar yok, düşleri olmayan insanlar gibi geldi resim birden, o rıhtımdaki 3 insan yalnızlaşmış güne eşlik ediyor. Kuşları olmayan bir gemi de yalnızdır bu yüzden rıhtım arar değil mi? şu inadına ayakta duran tek ağaç nasılda umut katmış günün bu silik suretine.
kızıl bir hasret damlamış iki pencereli odamdan dışarı denizde gözlerimin yaşı parıldamakta...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta