Yalnızlıklar Olağan Değil

Yalnızlıklar Olağan Değil
sana geldiğim yağmurlu akşamları anımsar mısın?
yola açılan pencerende
begonviller vardı
aralamıştın hafiften tülleri
ılık gülüşlerinle sırılsıklam olurdum
yağmur terk ederdi kenti sonra
sarı bir ışıkla mutfağa geçerdin telaşla
kızıl saçların kaybolan hatıralarıma
hışımla düşerdi
aynı anda hızlı hızlı atardı kalbim
sonra sahilde buluştuğumuz bir akşam
her şeyi yerli yerine oturtan
sevda yüklü bir istekle sarılmıştık
dalgaların sesi dolardı sevincimize
hala hatırımdadır o gelişlerin
ve gitmeden hemen önce
sebepsiz bir hüzün peydahlanırdı
her gidişinin ardından lirik bir parça yazardım bilmezdin
kalakalırdım sende bir öksüz gibi
gelişin, gidişin ya da duruşun
kalırdı hafızamda
her şey tenhalaşırdı o loş ışıklarda
avuçlarıma bıraktığın geceyi
kıyı boyunca gezdirirdim
olmadığın saatlere katlanmak güçtü
çünkü saatler seninle dururdu
şimdi anlamına küs kelimeler
birikiyor avuçlarımda
uzaklıklar üşütüyor yüreğimi
esin vermiyor kelimeler yokluğunda
mesafeler açıldıkça
kekremsi bir tatla sararıyor gökyüzü
acı bir çığlık yankılanıyor düşlerimde
mehmet zeki erkozan