YALNIZLIKLAR MEZARLIĞI
bugün duygularım karmaşık ve saplanık haldeyim
hayatın endam mızrabında bitkin ve yorgun bedenim
hasretler iniyor içime yalın çıkmaz bir
sokağa toplanıyor bütün kederim
bir bir kırılıyor aynalar
hıçkırıkla ağlayan sesimle
acılar kangren eylemiş beni
yüreğime yet-miş
yetmiş mevsiminde
ardı ardına patlayan azı çıbanların acısı
an gibi hala dilimde erimemiş
yalnızlık doğduğumda yazılmış alnıma
içine hüzünlerin en alası kazınmış
bir an olsun kurtaramıyorum kendimi
ne yana kaçsam hep önüme düşüyor
tebessümle bakamıyorum akamıyorum yarınıma
dayanamıyorum gayrı
her şafağın alaca koynunda
ve ağır gün kolunda
gideceğim habersiz ve sessizce
kimseler farkıma bile varmadan
kalabalık istanbul nüfusunda
kaybolacağım
kefen sarmayı mecburi giyeceğim
çaresiz kimsesiz kifayetsiz biçimde
YALNIZLIKLAR MEZARLIĞINDA
adı ibrahim diye BİTECEĞİM......
ibrahim ÇELEBİ 2007
İbrahim ÇelebiKayıt Tarihi : 5.2.2007 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yalnızlıklar vurur acıtır kanatır insanı.....
YALNIZLIK BAZEN İNSANIN KENDİNİ BULMASIDIR..
YÜREĞİNİZE SAĞLIK..
TÜM YORUMLAR (29)