Yalnızlıklar Çağı Şiiri - Tamer Arabacı

Bu yalnızlıklar çağında
Pınarları kurumuş çorak gözler
Pus çökmüş bağrımda
Korkunç dişleriyle
Huzura aç çakallar gezer

Ağzı bozuk serseri soruların
Umarsız cevapları şimdi keşkeler
Şiirler sızar kederli nihayetlerden
Ve şarkılar damlar suskun dillerden
Amansız korkular menşei acabaların
Bıktıran sebebi şimdi çünkülerin.

Nafile hevesler evvelinde,
Bir tutam siyah saçın,
Ağırlığı çökmüş düşlerime.
Ezgisi yüreğimin, düzensiz
Hayat saçmalığının çizgisinde.
Ellerim yok
Ayaklarım yok
Hissettiğim bir ben, yok…
Varlığım tek O’nun ellerinde.
Kaybolmak buymuş,
Adını koyamadığım duyguların,
Sayfalar dolusu hiçliğinde.

Bu yalanlar çağında,
Yaşadığını zanneden cesetler.
Nefretin yörüngesinde,
Dönüp duran riyakar tebessümler.
Şehr-i sevda harabesinde,
Korkunç gözleriyle,
Ümide aç çakallar gezer.

14.09.2015 01:23