Yalnızlıklar Şiiri - Serdar Karaman

Bulutlar hükümsüzdür yağmur yağdıramazlar
Güneşin gözleri kördür kendini dağlara saklar
Hüzün bana aşıktır hep peşimden kovalar
Eğer sen yanımda yoksan

Ve ben hayata rest çekiyorum artık
Senden öncekilerin resimleri yırtık
Ağlamaklı artık bütün sevinçler yazık
Ben yine gönlümün hüzün tahtındayım

Sana sitem etmiyorum edemem
Nerden bileceksin niye sustuğumu diyemem
Hata benim hakkım yok seni sevemem
Sen bence ulaşılamayacak bir yıldız gibisin

Şimdi iri gagalı yanlızlıklar dönüyor tepemde
Sana dair bir aşk doğuyor kalbimde
Doğma diyemem, dedirtmez içimdeki periler
Ama kimbilir varlığımı adadığım kalbin kimde

Sana gel diyemem buluşamayız
Yada buluşacak bir mekan bulamayız
Sen bana bir resmini ver yeter
Ey yüzüne sürgün Olduğum KIZ