Yalnızlıklar Şiiri - Vakkas Polat

Bir gemi daha batar,
Bu yalnızlıklarda,
Hoyrat eser rüzgar, kırgınlıklarda
Kalbe batar, batar durur da karanlıklar,
Serabın olur akşam hüznü,
Soğuk sular düşmanın…

Sevme, sevdikçe kanar durur yalnızlıklar,
Bir yıkım olur çehrende umutlar,
Olur yüreğine sahip kem bulutlar,
Sarar durur, kalbini kuru yapraklar,
Bin bir baharı beklerken,
Solup gider maviye olan tüm hazırlıklar,
Sevme, sevdikçe durur yalnızlıklar…

Sevme, sevdikçe vurur yalnızlıklar,
Sinene dayamış bekler,
Tetiğe sarılı eller,
Eller olur, ölümü çekecekler,
Çekecekler, başından geri,
Bu an bil ki son seferi,
Savaştığını söyle yüreğine,
Söyle, bil ki bu son neferi,
Sevme, sevdikçe konuşur yalnızlıklar…