Gece olunca başlar yalnızlıklar,
Kavurur yüreğini, kemirir beynini,
Gündüzleri avutursun belki kendini,
Gece olup;
Yastığa koyunca başını anlarsın,
Gökteki ay kadar yalnızsındır,
Yıldızlar bile eşlik etmez sana,
Ay nasıl pervaneyse dünyaya,
Sen de pervanesindir, dünyalar kadar sevdiğine.
Bakar durursun aynı noktadaki uzaklardan,
Döner durursun etrafında,
Gelemezsin,yanaşamazsın yanına,
Kaderin böyle çizilmiştir,
Yalnızlıktır yazgın,
Yasaktır dukunamazsın,
Sadece gül cemalini görmek istersin,
Bir selamını alsan dünyalar senindir,
Ama sen dünyaları değil bir tek onu,
Bir tek onu istersin…..
27.03.12 / 00.15
Sabri CeyhanKayıt Tarihi : 27.3.2012 00:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabri Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/27/yalnizliklar-13.jpg)
Ama sen dünyaları değil bir tek onu,
Bir tek onu istersin….
.......yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (1)