Yalnızlıklar Şiiri - İsa Kızılöz

Yalnızlıklar vardır,
Kalabalıklar arasında, boğulduğunda..
Baslayan yalnızlıklar..
Yalnızlıklar vardır sevinçlerinde,
Doyasıya ağlayışlarda
Başlayan yalnızlıklar

Yalnızlıklar vardır,
Kendi içinde,
Kaybolmaya başladığında,
Başlayan yalnızlıklar.

Yine yalnızlıklar vardır,
Koskocaman bir sehre,
Yüksekçe bir tepeden,
Baktığında başlayan yalnızlıklar..

Yalnızlıklar...

Aynaya bakıpta,
Kendini göremediğinde,
Açık kapıdan giremediğinde,
Başlayan yalnızlıklar..

Dünyanın orta yerinde kalmış,
Terkedilmiş,
Savaşlarda ve kıyımlarda,
Anasını kaybetmiş,
Çocuklarla başlayan yalnızlıklar

Yağmurun alabildiğine,yağıpta,
Sana bir damlanın,
Düşmediğinde başlayan yalnızlıklar...

Kinlere kin duyup,
Nefretlerden nefret ettiğinde,
ve
Acımasızlığa bile acıdığında,
Başlayan yalnızlıklar..

Yalnız değilsin,
Sözünden bile,
Yalnızlık duyduğumuz,
Canım dostumla başlayan,
Söylevlerden bile,
Kuşkulanmayla başlayan yalnızlıklar...

Bu benim yalnızlığım,
Belki de hepimizin,
Yalnızlığı.....

Isa Kızılöz