Yalnızlıklar 1 Şiiri - Zeren Cangert

Yürümekteyim ıssız yollarda, yüreğimin beni götürdüğü yerdeyim.
Sağ yanımda burçak tarlası sol yanım alabildiğine Ak Deniz.
Kısık Gözlerim kapandı kapanacaklar.
Sanki gözlerimi bir açsam hepsi kaybolacaklar.
Ceplerimde deniz kumu avuçlarımla sımsıkı sıkıyorum,
Ellerim kanıyor yüreğim gibi.
Bir rüzgar gönderiyor deniz, saçlarımı yalayıp geçiyor.
Burçak tarlasında güvercinler homurdanıyor.
Bir korkuluk kadar yalnız ve hareketsizim.
Kuşlar konmakta omuzlarıma, ah beni tutup kaldırsalar havada savursalar.
Fakat onlar bile bi haber benden.
İçlerinde ürperti bile yok titremelerini hissetmiyorum.
Oysa benim yüreğim üşüyor avazım çıktığı kadar sessiz,
kan ter içinde durgunum.
Sağ yanımdaki mavilikler elbet ısıtacaklar yüreğimi.
Ceplerim de avuçlarımdaki kumu denize savuruyorum ait oldukları yere, biliyorum bana dönecekler.
Sen gelmesen de saçları kumlu kız omuz uma konan kuşlar haberini getirecekler.