Yalnızlıkla Yalnızlaşmak

Ne kadar zordur yalnızlıkla yalnızlaşmak.
Yaşanılmazdır güldereyim derken
nefretle karşılanmak.
Bunun bir adı varmıdır
Bu başımda çığlaşan...
göz yapayım derken
kaş çıkartığım bir yarmıdır..
Ölmek isteniliyor ya
o zaman mezarlarda darmıdır.

tek bir gerceğim kaldı
Sen yoksun yanımda.
Ne kadar çaresiz olduğumu
Ne kadar çaremin siz olduğunu
bu sabah uyanınca anladım

Sanki yıllardır birlikte yaşlanıyoruz
Çoluk çocuğa karışmış kadar
Ve seni yanımda görememin çılgınlığını
Çığlık çığlığa hayattan bıkkınmışlığım kadar...
Tek gerceğım sen yoksun yanımda.
işlenilen nakış gibisin damarlarımdaki kanımda

Habire çogalıyor çaresizliğim
Bir girdabın çıkmazlığında kilitlenmişim.
Ne tutsaklıktır nede vursaklık bir bataklıktır
Sadece batıyorum...
Doğum yapıyor acı çekmekli kalışlarım
Keşkeler artık karın doyurmuyor.
Gebe kalınmış,
söylemek isteyipte söyleyemediğim utanışlarım...
Tüm ikinlamalı tüm sancılı uğraşlarım boşuna...

Sen uzaktasın
Sen sehrimde sen tenimden...
Yetmiyor seni sensiz yaşamak isteyişliliğim
Yetmiyor...
Seni son taketimle, son nefesimde solamak.
Saçlarına,ellerine dokunmak istediklerimle kalakaldım..

Ben gerceğim
Ve tek gerceğim sen yoksun bende sana yoksul..