Yalnızlıkla Kolkola Şiiri - Mehmet Çaltı

Yalnızlıkla kolkola,
Gidiyorum hiç durmadan
Bilmediğim bir yerlere...
Ben mi terkettim hayatı?
Ben mi usandım? Bilmem ki...
Yoksa çok mu değişti zaman?
Yanlışmış meğerse tüm bildiklerim.
Yıllarca eskidiğim boşunaymış demek ki...
Ümitlerin hepsi yiter mi birden?..
Çıkmaz sokakların ışığı nerde?
Bir çare, bir çare yokmudur hayatta,
Beni bağlayacak sımsıkı kollarıyla?..