YALNIZLIK ŞİİRLERİ

Ayrıyken de aşık olunurmu
ya yalnızlık, yalnızlık sevilirmi peki?
Gidişinin ardından buldum ben aşkı
sen gittin ben yalnızlığı sevdim
ayrılığa aşık oldum,...
..

Evlilik nedir sizce?
Beklide bazılarımız için sadece yalnızlıktır ne dersiniz? Bu yola çıktığımızda hiç yalnız kalmayacağımızı sanırız ama tam aksine asıl yalnızlık başlar.Cicim ayının sonlarında yavaş yavaş yatağınızda sadece yastıklar vardır.Yalnızlığınızı paylaşacağını sandığınız insan bir bakmışsınız sizin yerinize televizyon kumandasına sarılıp spor kanallarıyla cilveleşir olmuş.Hatta spor yorumcuları bile sizden çekici gelir olmuş.Başlarda, kıskançlık yapar.Yeterince televizyonla paylaştığınızı düşündüğünüz kocanızı bir hışımla onun elinden kurtarmak için sırtlanırsınız güya yalnızlığınıza son verdiğinizi düşündüğünüz adamı.Seneler boyu siz taşırsınız onu yalnızlığınızın mekanına.Ama bazı kocalar inatçı çıkarlar değil mi? Dünya başına yıkılsa uyanmayan adam gene uyanır biraz sağa döner biraz sola gene uykusu kaçar’’benim uykum kaçtı biraz televizyona bakayım gelirim der ve baş kumanız olan sevgilisi televizyonuna ve koltuğuna döner.Size ise gene tavanı izleyip uyumak kalır.
Bazen daha farklı gelişir olaylar.Sizi aşkından ölerek alan adama 51 kağıtlarında ki kupa kızı sizden daha çekici gelir.Hata yanına eşantiyon.Karı dırdırından kaçtıklarını söyleyen keyif arkadaşları da varsa. Ohhh,vur gözüne 51’in,batağın,papazkaçtının.Ne akıp giden zamanı umursar karşındaki,nede senin kaybolan hayallerini.Gene sana yalnızlık kalır camların önünde yada hayallere dalmak için kullandığın kitaplar ve korkularının şahı karanlık.
Tabii başka türlüde gelişir bazen olaylar.Mutluluk sarhoşuyken, kadeh tokuşturduğun adam.Sonradan sonraya seni unutur başka alemler açmaya başlar onu.’’Ahh ahh bekarlığım.’’diyip.Başlarını duvara vurmaya çalışan bir toplulukla yarı dertleşip yari yeni hatunlar keserken.Size gün boyu umut edip de heyecanlanarak hazırladığınız,mum ışıklı masanın başında yalnızlığınızla oturmak kalır.
Gülerek çıktığınız bu yolun dikenleri her gün daha çok acıtır canınızı. Belli bir zaman sonrada hissetmez olursunuz.Hatta o kadar alışırsınız ki yalnızlığa onun sizin yanınızda olduğu zamanlar sanki sizin kendinize kurduğunuz dünyayı bozuyormuş gibi gelir.Yada boş yatakları yadırgamaz olursunuz.Hayat böyle geçer gider işte…
Siz ne dersiniz? Evliliğin anla yalnızlık olsa gerek.

..

Yalnızlık dünyası yaratırıyorlar bana
Çekilen çileler,kederler,elemler
Yalnızlık dünyasında buluyorum kendimi
Duygularımı süsleyen hayallerim ile

2.11.2009 Kargı
..

Yalnızlık yükselişte gene
Aldı başını gidiyor

Anlaşılmazlıklara sürüklenirken aklım
Deli deli bakıyor bana kapıda yatan kedi
Görmüyorum

..

Her sevdanın bir sonu ya da belli bir döneminde yalnızlığı olmak zorunda mı ki, her sevda er ya da geç bitiyor ve sevdalılar yalnızlığa mahkûm oluyor. Sevdanın sevda olabilmesi için hasret çekme zorunluluğu mu var? Hasret, özlem, yalnızlık, gözyaşı ve diğer çekilen çileler olmadan sevda olgunlaşmaz mı ki, efsaneleşen aşklarda bile taraflar bir dönem yalnızlığa mahkûm olup türlü çileler çekmişler. İlla yüreğin yanması, kırılması, ezilmesi mi lazım, sevdayla pişmez mi ki, daha sevdaya atılan ilk adımın ardından çileler insanın yakasına yapışıp, bedeninden bir parçaymış gibi bir an huzur vermemek için alınan her nefesi zehir eder.

Yaşanan birkaç günlük sevdanın ardından kaç kişi bir ömür yalnızlık ve hasret çeker, kaç kişi ömrünü birkaç günlük sevda ile sınırlandırır ki? Hangi insan yaşadığı üç-beş günlük bayramın ardından geri kalan ömrünü yas tutarak geçirir ki, hiç. Çivi çiviyi söker diyerek biten sevdanın ardından başka sevdalara yelken açanları gördükçe, eski sevdaların varlığına inancı kalmıyor insanın.

Oysa ben ilk seninle görmüştüm deniz ve gökyüzü renginin en berrak maviliğini. İlk seninle iken güneş ışıltısını maviler arasında tenimde hissetmiştim. Daha önce hiç gökyüzünü görmemiş, güneşi hiç hissetmemiştim sanki.

Ayrılık rüzgârı yelkenlerimizi vaktinden çok önce havalandırıp, bizi hasret ve yalnızlık limanına zamansız mahkûm etti. Şimdi aynı günleri yaşama ümidiyle, o günlerden kalan kırıntılarla yaşamak zorunda olmak. Ve elbet bir gün, bir günlüğüne de olsa kavuşmak ümidiyle çektiğim ıstırapların kurt gibi içimi kemirmesi. Ya da sensizliğin katran karası girdabında ve hasretin çivili, jilet kesikleri bırakan kollarında ebruli yaşamımın siyahın bütün tonlarına bürünmesi, günlerimin karanlığa ve bütün mevsimlerin kara kışa dönüşmesi değil, aynı şeyleri seninde yaşıyor olma ihtimali üzücü olan.
..

Gökyüzünden bir yıldız kayıyor..Önce ışıktan bir yol çiziyor,yüreğime mavi,beyaz gibi umut renklerini taşıyor… Sonra yok oluyor parıltısı ardından bakakalıyorum…Umut tükeniyor,hayaller yok oluyor..Bir ben kalıyorum,bir de yalnızlık…Tüm iyi duygular terk ediyor beni,gülüşün terk ediyor,sevgin terk ediyor..Hüzün kalıyor bende,bir de bayram sabahının kimsesiz çocuklara öksüzlüğü hatırlatışı gibi kekremsi bir yalnızlık kuruluyor yüreğimin karanlık kuytularına…Güneş ne zaman doğacak,ne zaman bitecek bu acılar…
Güç arıyorum her geçen saniyede,biraz sabır,biraz umut,biraz mutluluk..Herşeyden biraz istiyorum sadece öldürmeyecek kadar yemek misali,ölmeyecek kadar yaşamak istiyorum..Yanımda kimse olmasa bile hatırladıkça aydınlığı yüreğime taşıyacak hayallerim olsun istiyorum..Varlığıyla hayat bulduklarımın eksikleri kapansın istiyorum…
Bir ülke istiyorum örneğin,güneşi batmayan bir ülke..Irmakları olsun; kenarlarında faili meçhul cinayet kurbanlarının bulunmadığı,sularına kanın karışmadığı ırmakları..Dağları olsun,serin yaylarları ana kucaklarını sıcacık yuvalarını rahat yataklarını bırakıp özgürlükleri için gencecik delikanlıların,gelinlik çağındaki kızların sığınmadığı dağları olsun..Gökleri olsun; masmavi tertemiz..Sadece kuşların uçtuğu,bulutların huzurla oynaştığı gökleri olsun..Analar,eşler,evlatları olsun..Dillerinde ağıtlar değil mutluluk stranları hayat bulsun…Yasları değil bayramları anlatsın dengbejleri..Yiğitleri öldürülmesin mesela,yada ölüm çalacaksa kapılarını yiğitliklerine yakışır bir şekilde çalsın ölüm kapılarını..Öyle bir ülkem olsun ki bir uçtan bir uca mutluluk rüzgarları savursun umutları..Her yerde huzur olsun,barış olsun..Öyle bir ülkem olsun ki hiç kevokasipi’si olmasın..Barış hakim olsun heryerde ve barışı temsil eden hiçbir varlığa ihtiyaç duyulmasın..Simgesi olmasın hiçbir şeyin..Herşeyin kendisini yaşasın insanlar…Savaşmadan kavuşsun insanlar özlemini çektikleri özgürlüklerine…Anadiliyle anlatsın herkes kendini..Kültürlerini yasaklar olmaksızın yaşatsın herkes..”Artık yeter” desin insanlar fakat bu sefer olmaz bukadar güzellik,bukadar özgürlük olmaz anlamına gelsin bu “artık yeter” sloganı..Lafta kalmasın kardeşlikler ve dostluklar..Her insan insan olmakta ısrarcı olsun düşmanlık yapmakta değil…
Bir ülke istiyorum düşlerimin ütopik olarak adlandırılmadığı..
..

yoğun akşamların yalnız şehrindeyim
rüzgar ve yağmur yüklü anlarda
yalnızlık yüklü anlarda
başıboş bir isim aradım
yüreğimin fırtınalı yanında

birkaç bira
..

Tek olduğunu bilmek acını kederini içinde tutumaktır yalnızlık
Boş bir duvara bakarak saatlerce hayale dalmaktır
Her zaman tek başına olduğunu bilmek
Pişman olmaktır yaptıklarına ve hatta yapmadıklarına
Acıdır,sıkıntıdır…yüreğini acıtarak hızlıca attırır.
O kadar yakarki yüreğini çare olmaz gözyaşları
Ağlamak yanmak,geleceğini düşünememektir yalnızlık
..

Yine bu akşam ağlar yalnızlığım
Yine ağlar
Hiç durmaz kanayan yarası
Sözler hafif gelir tartısına yalnızlığın
Bir iç çekimi kadar kısa süren hayatta
Nefes tutmuş bekler yalnızlık
Gözler dolar, gönüller hep boşalır
..

Bu benim ki
Öyle, böyle yalnızlık değil ki
Öldüresiye,
Yok edesiye
Katil bir yalnızlık.
Bir dağın eteğinde,
Gecenin sessizliği gibi
..

Gün olup saçlarıma yağsa da yağmur
Sensizken mağrur olsa da yüreğim
Çığlık olup yüreğime değse de rüzgar

Olsun;
Yokluğunun adı yalnızlık olsun.

..

Yine yalnızım kalabalıklar içinde
İnsan çölünde yürüyorum
Her adımımda sanki daha bi susuyorum yalnızlığa
Soluk dükkanların yalancı ışıkları aydınlatıyor sokakları
Tıka basa otobüsler kaçıncı seferlerindeler bilemem
Yalnızlık gişe rekorları kırıyor hayat sinemasında
Güzel kızlar kızlar yalnız bakışlarla vitrinlere aşina
..

yalnızlık çarpandır
birlerin içinde
sonsuzluğu çoğaltır

yalnızlık eksilendir
azala azala en sonunda
yine kendine kalır
..

Ne olur soyleyın bana yalnızlık kolaymı
Bu askın hayatı sadece yapaymı
Ben sevmısım gonlumle o hıc takarmı
Ne olur soyleyın bana yalnızlık kolaymı

Hayatım yavas yavas sonuyor
Anılarım benı terkedıp gıdıyor
..

Yine yalnızlık vurdu gönlümün sahiline
Hasret ve karamsarlık çöktü kalbime
Sahilime vuran her dalga beni alıp götürüyor
Senden uzaklara ve sonsuzluğa
Yalnızlık bekliyor beni oralarda
Ölümün sessizliğinde soğuk bir karanlık
Kimsesizlik, çaresizlik
..

yapayalnızdı yalnızlık
kimsesiz ve yetim
yalın bir ifadenin
tek başına duruşun
kendine yetişin
ifadesiydi yalnızlık...

..

İstanbul'da haylaz haylaz kaçışan suratlar,en güzel çerçevelerde bir fısıltı gibi çizilir kağıtlara.Geri gelmez güzel yıllar,hayatımı ele geçiren kaypaklık kişisel yaranışların imaresine dikkat çekiyor.Hayatımı nasıl olurda kovboy magandalığından darmadağın ettiğimi soracak olursan,adını belirsiz bir irdeleyiş olarak tanımlamaya çalışırım.Sonunda dünya azgın yaralarımı bir sülük gibi daha da kanatarak,kanımı içerek,yorulan kalbimi daha hızlı çarpıtır.Acılarımı bir kadının terli vücuduna,onu uyandırmadan yüzüne vurduğum nefretlik sözlerimi,alkolden sonraki rahatlamaya bıraktım.Ayyaşlığım rollerle beraber,en iyi senaryo ödülünü alamaz belki ama yaşamdaki adilik,hayırsız evlatların yaptığı başkaldırış sanılan asilik,asillik yolunda büyük bir zedeleme yapacak hayatında.

Konuşacağım kendimle kimi zaman yaptığım gibi.Anlatacağım tek bir kelimede işlediğim günahları.Duymasamda biterken birgün hayatım,giderken bir dünyadan başka bilinmedik kaynar dünyalara,sevdiğim ve sevmediğim bu rüyaların,orada kabusa dönüşmemesi için,aralanmış vicdanımızdan,yaralanmış kalbimizden ve yok olmamış aklımızdan hiç çıkmayacak hikayelerin sonu acaba kötü mü bitecek.Ağlıyorsun dün geceden beri.Makyajın yeni değiştirdiğin yastık yüzünü ne hale getirdi.Yatağın içinde dönüp dolaştığın,uyuyamadığın belli.Yorganı da maf etti günahların.

Artık hiç üzmüyor beni bu yalnızlık ve yalnız kalma korku tripleri.Eğer beni gizlice ağlatacaksa,kapıyı gerçekten yüzüne kapatıp hayatının en bilinmedik köşelerinde mezemi hazırlayıp,rakımı yudumlarken esas yalnızlığın sen değilde, başka bir yalnızlık olduğunu anlarken ve gözyaşlarımın ay ışığında parlamasını bilmezdim ki...Ona ilk aşık olduğumda ruhumun sanki bütün dünyanın en güzel yerlerini gezip gelmiş,en hoş kokuları koklamış,en bilinmedik yerlerin bir haritasını çıkarmış gibi mutluluktan ne kadar mutlu olduğunu anımsamak bile beni çok heyecanlandırır hep.İşte beni sevenler sonunda unuttular beni mutlu eden o halleri...
..

YALNIZLIK

Mesken mi tuttun beni
kurtulamadım senden
yine mi kapıma geldin yalnızlık.
Canımdan usandırdın
silinmedin mi benden.
..

Beni bu yalnızlık,
Bu yalnızlık öldürecek.
Bu dopdolu koca şehirde
Ne başımı koyacak bir omuz,
Ne tutunacak bir el var,
Nede bir kimse
Teselli edecek yüreğimi.
..

Doğup Büyüdüğüm yerde şimdi ise
Yalnızlık sardı sanki bedenimi
Ne Uzaklar oluyor yakın nede yakınlar uzak
Yalnızlık sardı sanki birden her yeri

Benimde eşim dostum ahbabım vardı
Ne odluda birden etrafımı yalnızlık sardı
..