YALNIZLIK ŞİİRLERİ

Gülüşün sızıdır dudaklarımda
Bakışın çığlıktır kulaklarımda
Hicranın en acı doruklarında
Yalnızlık yine mi gül attı sana

Hıçkırık meleğim hüsran çiçeğim
Ayrılık yine mi el etti sana
..

Nedir diye düşünmemek lazım
Öyle bişey işte yalnızlık
Sözcüklerle anlatılamayan bir şarkı gibi
Melodisi yürek yakar gibi
Sınır konmamacasına
Yorulmamacasına
Anlarcasına
..

YALNIZLIK

Daldım yine sonsuz girdap gibi hülyalara
Dev dalgalarla büyüyen hayat denizinde
Hırçın dalgaların çarpışı gibi kayalara
Yalnızlık çıktı karşıma hayatın her izinde

..

Bir yanı kırılmış Sandal'a benzer
Meçhule karışmış mezara benzer
Yazısı silinmiş kitaba benzer
Kalbimin adını yalnızlık koydum

Aşktan kurşun yedi Kader'den hançer
Hayattan her zaman oldu seferber
..

Bu kaçıncı mektup sana yazdığım
Gözyaşımı döktüm her bir satıra
Bu kaçıncı tövbe bilmem bozduğum
Bana bu yalnızlık senden hatıra

Seni unutmaya çalışmam gerek
Böyle yaşamaya alışmam gerek
..

Bu yalnızlık nerden geldi?
Dipsiz uçurumlardan kayıp giden yağmur gibi,
Bu yalnızlık nerden geldi?
Sancılı gecelerin ardından gelmez sanılan aydınlıklar misali.
Bu yalnızlık nerden geldi?
Her gelenin gelişi hatırlanmadan uğurlanması gibi.
Bu yalnızlık nerden geldi?
..

Ne buldun da kalbime, sormadan girdin.
Yaralı yüreğime, dost ken yalnızlık.
Bırakıp gittin beni, murat mı aldın.
Kanayan kalbime, post ken yalnızlık.

Sızlamaz mı hiç senin, vefasız kalbin.
Bilirim ki toprak’tır,örtüsü kabrin.
..

Vazoda solan çiçeklerin, göndermiş olduğun mektupları, masa üstüne bıraktığın notları, defalarca birlikte izlediğimiz filmleri, dinlediğimiz müzikleri, el ele dolaştığımız sokakları, caddeleri… Sarmaş dolaş geceleri her şeyi unuttum… Bak yemin ediyorum “unuttum. ”Hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Unuttum ama “Seni değil” sevmeyi unuttum, güzel olan her şeyi unuttum ama “o güzel gözlerini” değil. En çokta “kendimi unuttum” bu unutmalar arasında… Fakat seni ve gözlerinden başka unutamadığım bir şey daha var “ yalnızlık.” Çünkü her defasında seni bana hatırlatıyor. İşte bundandır seni sevdiğim kadar yalnızlığı da sevdim ve seviyorum. Seni bana yakınlaştırdığı için. Biliyorum ne kadar unutmaya çalışsam da seni ve gözlerini yine yalnızlık hatırlatıyor bana. Bir silgiyle silip atmak istiyorum yaşadığımız her şeyi… Ama hepsinde bir iz kalıyor. Silinemiyor sadece birazcık kararıyor… Hep bir yerde unutup ta silemediğin ve silmek istemediğin bir şeyler var. Bembeyaz bir kâğıda kalemin bıraktığı kara iz gibi sende hayatıma bir iz bırakıp ta gittin… Merak etme sen, unuttum hepsini bir tek seni ve gözlerini unutmadım. Senden sonra yalnızlığı da sevdim seni bana hatırlattığı için… Biliyorum beni duymuyorsun ne söylersem de boştur. Belki yüreğin duyar biraz acı çekersin diyedir bu sitemim. Belki kulakların duymaz ama yüreğin hisseder. Bundan eminim. Hissettin sende unut yaşadığımız her şeyi… En çok ta “kendini unut” ve “yalnızlığı sev” benim gibi… Elveda gülüm elveda bu son unutuşumdur seni…
..

Susardı yalnızlığım beni bir anlasaydı
İsyanların dünyada hiç faydası varmı ki
İstemezdi başka dost beni bir dinleseydi
Söylermisin insanın gerçek dostu varmı ki

Sardım yalnızlık seni bedenime tenime
Dalgalı denizimde dümen verdim eline
..

Bir yalnızlık
iki kişiye yetmez...

İki kişi
bir yalnızlık bile etmez...
..

Sabahın sessiz, sedasız serzenişlerinde, derinden derine bir yalnızlık sarar bedenimi... Güneş bir isyanın haykırışlarını yüzüne vurmak istercesine, mavi suları altına alır ve aydınlığa ulaşır. Zaten sorarım...! Hangi karanlık kalıcıdır? Hangi yalnızlık bir yok olmaktır...? Bak işte sandal oldum, kendimi aşmaya kürek çekiyorum... Bak işte kuş oldum, zevk ve sefanın özgürlüğüne kanat çırpıyorum...Sen ise karanlık tepelerin ardında, başını kuma gömmeye devam et... Gün doğumlarını umursamadan,karanlıklara batmaya,kendini mahkum et...!
Bak maviyle turuncu bana el sallıyor...Ben ise yitik ve mağrur yüreğimin kıyısından sessizce beklenen ufuklara dalıyorum...Ruhumu öylesine bir huzur kaplıyor k, yaşadığın huzursuzluk bile canımı acıtmıyor...Aldırmıyorum... İnadına yaşamaya, inadına sevdaya,inadına dünyaya, inadına hayata...GÜLÜP GEÇİYORUM...
..

bugün mektup yazmak geçti içimden sana. ne konuşmaların sonunda kaybolsun istedim sesim, ne de unutulup gitsin söyleyeceklerim. seni özledim... hüzün bulutarı sardı gönlümün gökyüzünü o vakit. taştı gözlerimden boz bulanık seller. hasreti bitiren yollara karlar yağmış, geçit yok kavuşmaya. özlem üzerini hasret, hasret üzerini yalnızlık sarmış. sensizlik katmer katmer şimdi. hayat sahnesinde bir dram sergilenmekte. geceler uykusuz, koynumda yalnızlık denen bir yılan. sigaramın dumanı desem içmem ki, hoş içsem de ne değişecekti bilemiyorum. sen yine olmayacaktın yanımda... kolay değil aşk. ben böyle biçare olacağımı bilsem sevmez miydim acep? kolu kanadı kırık kuşa dönmek neydi öğrendim. uçmayı bilip de uçamamak gibi, nerde olduğunu bilip de sana koşamamak... içim yanıyor. büyük bir volkan patladı sanki. canım acıyor. baltayla parçalara ayrılıyor gibi...

sen gittin, güneşi de alıp götürdün benden. ne sabah oluyor ne ısınabiliyorum. buzul dağlarıyla sarılmış bir yarımadayım. sen gittin, ben azaldım, gelirsen çoğalırım.
..

Üstüme alevden gömlek giymişim,
Ömrümü; aşkıma heba etmişim,
Gözüme hasretlik farı çekmişim,
Yalnızlık kadermiş, düştüm neyleyim.


Ayrılık ateşten, alevden bir kor,
..

Kainata şekil veren mühründür
Kudretine taptık Ulu Yalnızlık
Cemalini görmek bilmem ne gündür
Suretine taptık Ulu Yalnızlık.

İmana tutulan eller senindir
Doğruyu haykıran diller senindir
..

nokta...
yalnızlık gibi...
noktalar birleştiğinde
olur bir çizgi gibi...

yalnızlık...
nokta gibi....
..

Akrebi saran ateşe benzer
Kendini sokar yalnızlık sesi
Çölde kimsesiz bir kuzu gezer
Sessizce akar yalnızlık sesi

Çözümü olmayan garip bilmece
Ayazı çıkmış ürperten gece
..

Bir güz yangınıdır yalnızlık
Dipsiz bir acının bedeninde
Yaşar
Paramparça…

Bir kan tanesidir yalnızlık
Sessizliğin yüreğinde
..

zamana kaç yalnızlık sığar
yaşadığımız zamana
evet o gitti
ben gidemedim
kalanlara kalmaz mı
yalnızlık

..

Yine akşam oldu; yalnızım yalnız
Beni tek başıma koydun vicdansız
Böyle sevmek olmaz dinsiz imansız
…Yalnızlık ne demek çeker anlarsın.

Yine akşam oldu; zar zor geçecek
Herkes âleminde kim ne bilecek
..

Şu yalnızlık

Paylaşılmıyor
Ne güzel şey
Şu yalnızlık

Şu yalnızlık
..