tükendi umutlarım birer, birer
yarınlarım çok uzak bana
yok olup gittiler ümitlerim
terk edip gittiler
tüm sevdiklerim,dost bildiklerim
beni bir yalnızlık zindanın da
çile çekmeye mahkum ederek
öyle bir zindan ki bu
tüm ettiğin o feryadı figanlar
ahlar boşuna
senden başka kimse
duyamaz sesini
mahkumu da sensin
gardiyanı da…
23.03.08 izmir
Mustafa AtaKayıt Tarihi : 23.3.2008 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlık zindanlardan
Çıkın aydınlığa.
TÜM YORUMLAR (1)