Yalnızlık Yükü Şiiri - Emre Sakarya

Uçsuz bucaksız bir sokak ortasında
Karanlığa sığınmış yalnızlık
Yaslanıp bir duvara
Çökmüş bir sırtla
İncinmiş bir kalp

Semaya dalar gözler
Gökyüzü karanlık fakat
Parlak cisimler daima var olur Hemde milyonlarca...
Evet yıldızlar
Yıldızları seyrederdim
Kopardı bir tanesi milyonların arasından
Herkes dilek tutardi
Ben ise hangi yükü ağır geldi diye düşünürdüm
Yalnızlık yüküdür bu
Milyonların arasında tutunamamak.
Seni bir anda boşluğa bırakır.
Ne kadar çabalasan da nafile
Yok olursun.