Tek yürekte,iki kişi yaşıyoruz
Biri benim,biri adını koyamadığım
Kimseyle paylaşamadığım yalnızlığım
Ne zamadır yüreğimde bilmiyorum
Bildiğim,onu kalabalıklar arasında bulduğum
Yabancısı olduğum bir şehirde
Tanımadığım insanların arasındaydı
Onu bulduğumda,yabancı olduğum bu şehirde
Uzun yolculuklara çıktık birlikte
Yol boyunca çok şey öğrendik birbirimizden
Yol arkadaşım kendime sorular sormayı,
Sorularımın cevaplarını kendimde aramayı öğretti
Sorular sordum kendime
Cevaplarını ararken yol arkadaşım bıraktı beni
Öyle bir yolculuğa çıktım ki
Yol arkadaşım yüreğimdeki yalnızlık bile olsa
Gitmeliydi,ve gitti
Bana yeni şeyler öğretererek
Kayıt Tarihi : 6.2.2009 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan kalabalıklar içinde kaybolursa,önce yalnızlığa sığınır,ruhundaki yalnızlıkla yaşamayı öğrenir yalnızlık çok şey öğretir.Bu şiiri yazarken dışarıdaki kalabalığa inat içimdeki yalnızlıktan etkilendim
TÜM YORUMLAR (1)