Yalnızlık yağmuru

açılan gök
yağmur sonrası damdan düşüyor
şaşırtıcıdır yürüyüşü güzelliği gökkuşağının
ezilmiş nar taneleri gibi yüzünde gülüyor
su birikintileri bekliyor şehri
ölümsüz duygular saklı yüreğin yağmurlu
nisan ayı değil miydi gözlerinde buldum
masmavi bir şehir istanbul'u
evinde titrek bir öpücük gibi şimdi
zehirden yalnızlık gecelerin
bütün renklerini silmiş bir mevsimin
ufkunda hiçbir yelkenlisi olmayan bir deniz
lal kesilmişlik değil mi?
uzun çığlıklar martılardan
temiz bir gölün,dalgalı denizin yüzeyi gibi
ayaklanıyor duygularım
yetişmiş güzellikler dolu
şehrin dünü ve bugünü
ellerin anlatıyor öyle güzel istanbul'u..

Mustafa kaya
13.07.2011 / Üsküdar
www.mustafakaya.net