Yalnızlık yağar bu gece omuzlarıma
Eskimiş paltom küf kokar
Soba dumanıyla birleşir yakar genzimi
Rahat yürüyemem yollarda
Sanki herkes bana bakar
Acemiyim bu hayata,
Acemiyim bu şehre.
Kafamı kaldıramam gözgöze gelmekten korkarım
Dilim konuşmamaktan düğüm
Kulaklarım herşeyi duymaktan sağır.
Şimdi gidiyorum buralardan
Başka bir şehre.
Yanımda,
Acemi olacağım şehre götürdüğüm,
Hocalık yapacak hayatım var...
Kayıt Tarihi : 6.10.2008 23:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Mavikatamaran](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/06/yalnizlik-yagar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!