yalnızlık bir baca gibidir
en aydınlık geceler de bile
bir şarkı söylemek istersin söyleyemezsin
masandaki şişeye...
ne içki kabul eder seni
ne esen deli rüzgarlar
yollarımdaki taşlar bile dinlemez derdini
konuşursun kendi kendine
masandaki bardaklar,çanaklar
derdine dert olur boşaldıkça
onlarda bıkmıştır senden hani
söyliyebildiğin arabesk türkülerden
bir gün kapanacak tüm kapılar yüzüne
belki de sokaklarda yada hastahane köşesinde
uzun yolculuğa çıkacaksın dönüşsüz
ağlayamayacaksın ömrüne
başka ne bekleyebilirsin ki hayattan
biraz sevinç bir yığın ıstıraptan
bir mezar bulsan ne ağla
bir de 'DOST' hatırlayan
dileğim
Fetih Sait AkkayaKayıt Tarihi : 27.5.2004 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fetih Sait Akkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/27/yalnizlik-ve-sen.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)