Yalnızlık ve Sen Şiiri - Murat Öztürk

Yalnızlığımdan Koparılmış,
Diğer Yarımsın Sende.
Yapayalnız Düşlerimi Bölüşürüm
Senle...
Yalnızlığım Düştü Köhne Yerlere,
Hep Adımlarını Atıyorsun Benden Uzaklara,
Yapa Yalnız Tek Başına Kalamıyorum,
Gözlerinle Takiptesin Biliyorum,
Düşlerime Saldığım Hatıralarımda...
Bir Tatlı Rüzgar Oluyorsun,
Delice Esiyorsun Gözlerimde..
Fırtınalar Koparıyorsun Bakışlarımda,
Yapa Yalnız Kalamıyorum,
Sende Bunu Biliyorsun..
Bir Şarkı Mırıldanıyor, Karanlığın Sokaklarında..
Dinliyorsun Ben Gibi Sessizce..
Sen Ve Ben İki Elmanın Yarısı Gibi,
Bölüşmüşüz Yalnız Kalan Düşlerimizi..
Her Şeyde Bir Sükut,
Her Şeyde Ayrı Bir Renk,
Düm Teke Gönlüm Düm Tek.
Yapayalnız Gecelerimin Sırdaşı,
İşte Koptun Geldin, Fırtınalardan,
Gönül Bahçemde Saklı Kalan Sessizliğe
Kuruldun...
Vuruldun Güzelim Benim Yalnızlığıma Vuruldun..
Ya Ben mi? ? ? ? ?
Bende Sendeki, Ben Haline Vuruldum..
Estim Deli Rüzgarlar Gibi Saçlarında,
Biçtim En Hengame Dolu Kelimeleri,
Dillerim Şaşalı Bir Gayrette Debelenmekte,
Gözlerin Tek Bir Noktada Kitlenmekte.
Vurgun Yemiş Gibi Kelimelerde Heceler,
Beni Benden Alıp Sana Savurunca Geceler.
Düştüm Bir Yağmur Damlası Gibi Gözlerine,
Aşık Oldum Sendeki Özde Olan Sözlerine.
Yalnızlığın Koyundaki Martıları Bıraktım,
Bundan Böyle Artık Seni Kalbime Ben Attım.
Varsa Yoksa Bundan Böyle, Sen Varsın Bende,
Artık Kalsın Yalnızlıklar, Karanlığa Bıraktığım Yerde.
Artık Her Şeyimde Sen Varsın Sen...
Yalnızlığı Tek Celsede Sildim Gözlerimden...
Düşlerimi Esirin Ettim,
Ey Güzeller Güzeli,
Ben Sana Aşık Oldum da Bittim.....

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
31.05.2007 (11:30-11:55)