Yalnızlık ve Sen Şiiri - Şairim Semih

etrafım yaya biçare gidiyor
hepsi de yalnızlığıyla beraber
ta ki yetişebilmek için kervana
tüm susamışlığını koruyarak büyüyorlar
ardında kalan sarp duyguyu hesaba koymadan
bütünlüğüyle kuru bir yamaca
yalnızca buradan yeşil görünen bir kenara
kafile kafile ulaşıyorlar ölerek
tamamı varamadan mrnzillerine
tek duyguları olan sevgileri ile
büyüyor büyüyor ve ulaşamadan varıyorlar
ama büyüdükten sonra küçülüyorlar
işte o zaman büyümüş sayılarak
o vakit piştiklerini hissederek hamlaşıyorlar
ardından ayrılmış ruhları elbet sahipsiz
bedensiz bir ruhi varlıkla dolaşıyorlar
bir otun bittiğini hissediyorum
yemyeşil ama kuru bir vadi ortasında
nafile ki vadi küçük,uçurum büyük
hoş sevdam vadi
lakin den uçurum
bütün azalarım kafile adıyla
bu sevdanın önderliğinde yaya biçare
varamadan ölüyorlar vadiye
yani ulaşamadan varıyorlar menzillerine
ama olsun hepsi de uçurumdalar
yani sendeler ya yetmez mi BEN siz

hüseyin kılıçaslan