Yalnızlık ve Ölüm Şiiri - Mehmet Sami Uzun

Yalnız geldik şu dünyaya, yalnız kalıp, göçeceğiz
İçtiğimiz bir tas suya, sonsuz hesap vereceğiz.
Açma garip yarasını, al yoksulun duasını
Kırma gönül kapısını, bir gün mutlak öleceğiz.

Dünya ömrü üç gün derler; göz aç kapa ömür biter
Tek sermayen, salih amel; bunu bir gün göreceğiz
Dost dediğin çekip gider; yakınların ah, vah eder
Saltanatın bir gün sürer, omuzlardan ineceğiz.

Beyaz kefeni giyince, tahta tabuta girince
İmam selânı verince, artık zaman çok geç bugün
Nasıl yaşadıysan bil ki, elbet öyle öleceğiz
Aldığımız her nefesin, hesabını vereceğiz.