Sessizliğimin ortasında bir sızı,
Yürekte bir yankı, adı kırgınlık,
Gözlerime dolan hüzün damlası,
Kelimeler yetmez, içimde derin ıssızlık.
Yıldızlar bile küstü, gündüze,
Gönlümde bir inat, dudaklarımda mühür,
Hayat bir nehir, ben akıntıya küskün,
Dünya döner de ben durup, kaldım.
Yalnızlığın sessiz müziği çalar içimde,
Her bir nota, her bir mısra hüzün,
Her adımda yalnızlık daha da büyür,
Kendimle baş başa, sessizliğe tutkulu.
Bir köşede unuttuğum hayallerim var,
Durgun bir deniz gibi dalgasız, ıssız,
Ve ben, bir rüzgar gibi savrulup giderim,
Yalnızlıkla örülmüş bu hayat yolunda kimsesiz.
Kayıt Tarihi : 21.1.2025 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!