Yalnızlık ve ben. Şiiri - İbrahim Yuka

Yalnızlık bir uçurumsa eğer beni en dipte bulabilirsin.
Gelmek istersen eğer çekinme sende gelebilirsin.
Nasıl olsa,
Bu ucsuz bucaksız, gönül tarlalarının sonunda,
Hayata küsmüşlerin yeşerttiği suya kavuşmuş,
toprak gibi canlı,
Sevgi çiçekleri açan bahçelerden çok var.
Çekinme gel,
Burada her yalnıza yer var.
Yalnız!
Sakın buradaki yalnızlara imrenme
Bütün bu güzelliklerin içinde yaşayan
Yaşıyormuş gibi görünen biz yalnızların ulaşamadığı
Güzellikler çok daha fazla acı veriyor bana.
Bakıpta görememek nedir bilirmisin?
İsteyipte alamamak,sevip de ulaşamamak.
Bu yüzden ne olur.
Sen yukarıda kal.
Fırsat bulursam,
Ben sana gelirim...