Dün gece hiç beklemediğim bir anda yalnızlık çıka geldi.
Uzun uzun beni seyredip,
sessizliği kahkalarıyla inletti...
İçimi saran bir korku var;
yalnızlığın bile hisssettiği bir korku...
Hayatın sonunu yaşar gibiyim o anda...
Dilim tutulur cümleler dökülemez.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta