yalnızım
yalnızlığın canımı acıtamadığı kadar
acıyorum yalnızlığımla
onu sevdiğim kadar nefret ediyorum
bir başına bırakılmışlığımdan.
tüm doğrularla çaprazların kesiştiği
altüstlükler arasında tepe taklak kalıyor hayat
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Usta kaleminizden dokulen nadide satirlariniz icin yureginize tesekkurlerimi sunarim saygilarimla ustad
Duygulu bir bir yalnızlık hüzün yüklü ve çok etkiyeci bir duyarlılık... Çok güzeldi Su eda Hanım, kutlarım. Mutluluklar sizin olsun!(10on+)
Yalnızlığın koyununda,ruhun derinliğindeki sevginin dizelere hüzünsel bir şekilde yağmur misali akması...Düşerin havada asılı kalması acı vermeye başlar,için için kanar yürek...Anlatım olarak çok çok güzeldi...Yüreğinize ve emeğinize sağlık…Kutluyorum…Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi…
Ben de sizin şiirinizi haz alarak okudum dost kalem.Selamlar.
yalnızlığın kitabı
her okuyuşta
başka başka yorumlanıyor içimizde.
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta