Yalnızlık Ürpertisi Şiiri - Murat Berk

Ne kadar seversek sevelim
yetmiyor,
Tut ki tutku da olsun
Hatta sevdalanalım da
Kara kara sevdalar yaşayalım,
Ne yaparsak yapalım
boşuna,
Bir araya gelmek için
çabalama,
Sana en yakın olduğumda
zifiri bir karanlıktayım,
Sen ise
ürperiyor ve en soğunu
yaşıyor olmalısın o anda,
Benim karanlıktan,
Senin soğuktan ürperdiğinde
hiç bu kadar
yakın olmamıştık aslında.
Ama aldatıldık mı yoksa,
yok yok
kandırıldık galiba.
Madem yakınız
neden birbirmizi göremiyoruz?
Ben varsam sen yoksun
Sen olunca da ben yokum.
Bildiğimiz tek şey
ne kadar yakınlaşırsak
o kadar yalnız kaldığımızdır,
ve herşey beyhude
Sevmek yetmiyor üzülme,
Ben geceyim
Sen gündüz,
biliyorsun
bu bizim kaderimiz...

2013-21 Mayıs
Ç.kaleboğazı Kıyılarından