Yalnızlık türküsü Şiiri - Mustafa Muho

Sessiz bir odada, zaman durmuş gibi,
Ayrılık bir yük, ağır, taşınmaz sanki.
Her nefes bir hatıra, her an bir sancı,
Gönlümde yankılanır yalnızlık türküsü.

Depresyon, kapılarında bekleyen bir gölge,
Sarmış ruhumu, hapsolmuşum geceye.
Ne bir ses, ne bir nefes dokunur bana,
Her şey uzak, her şey soğuk bu kara sabaha.

Ayrıldıkça dünyadan, içine kapanır insan,
Her adımda kaybolur umut, hüzün büyür aman.
Bir yıldız kayar da ışığına erişemem,
Yalnızlıkta kaybolur, sessizce tükenirim.

Kalbimde derin bir boşluk, sözlerle dolmaz