Bak, yine ben, yalnızlığın koyu gölgesinde,
Senin bana biraktiğin hatıraları anarım.
Uzaklardaki rüzgarların hüzünlü sesinde,
Özlemimi, hasretimi ben mutluluk sanarım.
Terkedişin canevime hançerini vursa da,
Hayallerim yüreğime umutsuzluk verse de,
Dayanırım bu yalnızlık varlığımı yorsa da,
Unutmak ne zor geliyor, bir tek ona yanarım.
Gün gelir ki, geçmişinin sayfalarını açarken,
Ağlarsın biliyorum, hatırlayıp beni sen,
Dönersen beni bulursun yine o eski yerden,
Gelmezsen de yalnızlıkla sensizliği yenerim.
Kayıt Tarihi : 27.10.2016 10:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Saparow](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/27/yalnizlik-turkusu-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!