Yalnızlık türküsü
Nefsinden solursun bir dem abdallığın
Yükünden vahdetin- sırtında kesret kamburu
Latif bir pir-i fani sesinden mest olursun
Olursun da bir su sesiyle uyanırsın cehdine dünyanın
Kırk ikindi yağmurlarında bir gece lambasının fanusunda
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta