Yalnızlık Türküsü Şiiri - Ramazan Süt

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyor
Gözlerin sonsuzluğa işaret
Dallanırda burda ağaçlar
Dallanır budanır tek tek
Akşama erkenden hazırlanır
Erkenden boylanır kaçınılmaz zerafet
Önce gözlerin üşüşür sonra sözlerin anlamsızlaşır
Ne sevmekler yaşıyorum belli belirsiz
İçimdeki o muhteşem şölenlerin
En sonra boşanır bomboş sokaklar
Umutsuzluğa çeyrek karamsarlık kalırken
Başka bir yalnızlık deniyorum

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyor
Gözlerin son pencereye işaret
Bilirse bir gözlerin bilir nasıl içerlendiğimi
İçimde ters bakarken son pencere
Ve yine buruk kesilirken akşam üstleri
Biliyorum hep böyle erkenden hazırlanır
Yenilmişliğe ziyafet
İçilir içilir kendinden geçilir
Böylesine çalarken plakta hasretliğin türküsü
Sen en güzel yalnızlığımsın benim
İyice üstüne bir afiyet

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyor
Gözlerin soğuk bir boşluğa işaret
Duruyor sarışın çocukların raksı
Duruyor kahkahası
Sen bilmezsin böyle karanlıkta nasıl çakar şimşek
Açarsa kaybedilmişliğe açar
İçimdeki yanlışlık çiçeği
Belki bir ayıbı örter belki bir utancı saklar
Ama hiç öpemediğim o kan dudaklarından
Nefessin soluğuma himayet

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyor
Gözlerin bozgunluğa işaret
Satılmış ömrüm bin yıllık hasrete
Uzaktan kuşatırken şehrin camlarını sisler
Bir bulvar yalnızlığına sığınır kuşlar
Artık kim ağlamak ister benim için
Ben hayatımı aşka kiraladım
Yalnızlık sevgisizlikten İbaret