Yalnızlık Tiyatrosu Şiiri - Burak Akbıyık

Tülleriydi bir gecenin
Umudun üzerine serilen
Acilariydi yiten bir askin
Cezasi bana birakilan

Gözleriydi bir çocugun
Yasak ilahileri fisildayan
Düsünceleriydi -bir karanligin-
Yalnizlar sokaginda sürünen

Günahlariydi bir ayyasin
Meleklere sattigi
Onu sarhos yapan
Askin sarabiydi

Ümitsizin elindeki
Hayallerini içtigi kadehti
Bitirdigini fark edemeden
Kendini yitirmisti

Umutsuz bir gösteri sergiliyordu
Aynaya karsi oynanan
Kendi sözlerini kendine savuran
Kendi gözlerini kendine yuman

Karanligin yalnizlik sahnesi
Üzerinde esir bir isik barindiran
Demir kafes yerine
Issiz ve soguk ayna kullanan

Göz yaslariydi aglayan bir oyuncunun
Rolü kendisinde tersti
Solu sag, sagi sol
Ama aynada daha güzeldi...