Yalnızlık Tangosu Şiiri - Rana Şahnaz

Bir yalnızlık tangosu olsa da bizimkisi
Hiç kimseleri sevme beni sevdiğin gibi.
Hiç kimseyle sevişme yağmur yağarken şehre,
Ağlayarak öpüşme, delice bir hevesle.
Bir tren istasyonu olsa da bunun sonu.
Bir yalnızlık tangosu, bir serenadın sonu,
Seni seviyorum sen bilmesen de,
Seni seveceğim, geçer desen de.
Bu tango sürecek sonsuza kadar,
İstasyondan ayrılsa da vagonlar.
Ayrılamaz bil ki, gerçek aşıklar
Seninle tangomuz bitene kadar.