Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kızlar hep beyaz atlı prenslerini beklediler; ufuktan hızlıca koşarak önlerinde duracaktı; selam aşkım ben geldim diyeceklerdi. ama o prens hiç gelmedi bunu çok geç anladı kızlar... o an üstlerinde koyu yeşil ve üzerinde limon renginde çiçekli desenler olan elbiseler vardı; üstüne reçel dökülmüş, biraz kirli biraz da eski.
erkekler ise zavallı mazlumları oynadı.. hep bekledikleri bir prensesti ve hep öyle hayal kurdular. bir kapı eşiğine geldiklerinde sırtlarına öyle bir vuruldu ki o zaman artık prenses beklemeyi bıraktı erkekler de. erkeklerin üstünde ise kolları sümüklü yakası kirli beyaz bir gömlek ve o gömlek üzerine atılmış balıkçı kazaklar vardı.
ama ne prenses bekleyen erkekler ne de prenslerini bekleyen kızlar bir şeyi bilmiyorlardı. prens ve prenses çok eski devirlerde kalmıştı ve bir daha asla geri dönmeyeceklerdi.
'Hep ben mi bekleyecegim.......
Mutlulugu .......
Biraz da o benim pesimden kossun.....
Kimbilir; yakalanmak isterim belki.......' güzel tezat..ve ?air tebrikler
güzel şiiriniz için kutlarım
Turhan Toy
Evet demenin hayır'cası ne güzel anlatılmış...
Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta