İnceden bir yalnızlık sızıyor kırılgan boşluklarımdan
Ve yüreğim rutubetli bir duvara karşı sanki
Anlatıyor
Anlatıyor ama tepkilerin dili yok
Korkak ve nemli bakışlar sadece beni ikna etmeye çalışan
Geçince bu duvarın karşısına
Başlar anlamsızlığın anlamını arayışlar
Kilitlenirim
Peşine düşerim beni kilitleyen yalnızlığın soğuk anahtarının
Uzunca bir süre izlerim
Ama sonunda gözden kaybolur
Bense yine kendime kalmış bir halde,
Yürek dilimdeki kilitle...
Yine sonsuzluğu başlatan bir seyir, yalnız bırakılışın
ardından
Suskunluk...
İçimde biriken bir yalnızlık sızıntısı bir de...
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!