Yalnızlık Şiirleri Şiiri - Atılcan Saday

I.
Bozkırın ortasında
tam ortasında, alıç ağacı

yaşar
bir başına
susarak
dal uçlarında bir kamaşma
eski sevinç, kırgın heves, ince hasret

yaşar
içten içe
tutuşarak

aklında orman sesi
gönlünde saka kuşu

çoktan kururdu, eğer
yaşamaktan vazgeçseydi
yaşar
senelerce
dayanarak
dalında üç yemişi
biri toprağa
biri rüzgâra
biri sakaya

yaşar
bile isteye
aldanarak

II.
yeraltı nehri
gün yüzüne çıkar
durmadan şaşırarak
yaşadığına
ve öldüğüne
bir pınara dönüşüp
güneşe kavuştuğu yerde

III.
denizden aldım seni, Kırmızı Taş
en dipte buldum seni, Kırmızı Taş
soluğumu tutarak
dip akıntılarında
arıttım, yonttum seni, Kırmızı Taş

bundan kafesine sığamayışın
IV.
yalnızlığım
ipek örtüsü
benliğimin