Yalnızlık Şiiri Şiiri - Mustafa Töngemen

Ben dünyaya boş verip, sevdalara dalmışım.
Dostlar beni unutmuş, bir başıma kalmışım.
İnce sıcak ellerim sarılmış kadehlere,
Dostlar beni unutmuş, bir başıma kalmışım.

Günler, gelip geçiyor, rüzgâr gibi, sel gibi.
Aynadaki gözlerim, şimdi bana el gibi.
Taşlardan su beklerim, bir yabani gül gibi,
Dostlar beni unutmuş, bir başıma kalmışım.

Yollarda adım, adım ben hep seni izledim.
Bende solan gülleri ayrı, ayrı özledim.
Yağmurda gözyaşımı gözyaşımla gizledim,
Dostlar beni unutmuş, bir başıma kalmışım.