Yalnızlıkla Kavuşma
Çok mu özledin beni?
Çok mu bekledin yollarımı?
Geldim...
Aslında hiç gitmemiştim ki!
Hep seninleydim yalnızlığım
Sen hep benimleydin, bendeydin!
Yok mu saymıştın varlığımı?
Yok mu sanmıştın vuslatımı?
Hasret bitti...
Aslında hiç olmamıştı ki!
Hep beraberdik yalnızlığım
Sen hep çoğulluğumdun, bendeydin!
Hep mi bezedin umutları?
Hep mi düşledin kavuşmayı?
Kavuştuk...
Aslında hiç ayrılmamıştık ki!
Hep bir bütündük yalnızlığım
Sen hep diğer yarımdın, bendeydin!
Funda Gülseven
Aylar öncesindeki kavuşma… Aslında hiç ayrılmayışın, hiç kopamayaşın isyanlı, tutkulu, hasret dolu haykırışı…Yalnızlıkla kavuşma...
Yalnızlık ve şiir... Öylesine özdeş... Öylesine bütünleyici... Öylesine sarmaş dolaş...
Şiir... Yalnızlığımın üretken kardeşi... Yalnızlığımın himayesindeki çocuk... Sırtını yalnızlığa dayamış, yolunu arayan ürkek çocuk...
Yalnızlığım... Belki de çoğulluğum... Keşmekeşinde kaybolduğum... Bir tutunup bir kaçtığım... Yalnızlığım... Tutkulu hasretim... Zihnimin derinindeki en karanlık kabusum... En sıcak vuslatım... En yalancı baharım... En üşüten ayazım...
Yalnızlığım... Çağladığımı sandığım, damlamaktan aciz olduğum... Sessizliğe bürünüp kelimelerle coştuğum... Kelimelerden kopup sessizliğe mahkum olduğum... Şiirlerime kucak açtığım, şiirlerimden ayrı kaldığım... Yalnızlığım... Ebedi dostum... Ezeli düşmanım...
Yalnızlığım... Belki de beni köreltenim... Belki de hakkıyla yaşayamadığım, bu yüzden yetimliğine hapsolduğum... Dilsiz, sözsüz kaldığım... Kuraklığında kelimelerimi nadasa bıraktığım... Dizelerimi bir damla suya muhtaç kıldığım...
Yalnızlığım... Seviştiğim... Savaştığım... Tüm siperlerine duygu ve düşüncelerimi ektiğim... Tüm cephelerimle karşı durduğum... Tek başınalığımın derin hazzına bürüdüğüm... Tek başınalığımın korkulu güvensizliklerini giyindiğim...
Ve çağlayan... Yalnızlığıma uzanan, yalnızlığımı çoğaltan, yalnızlığımı gideren... Bir duygu seli... Taa uzaklardan... Kimliksiz... Hayatın cam perdelerinin ardında... Öylesine saydam... Öylesine dokunulası... Altında öylesine ıslanılası...
Çağlayan... Düş dolu, umut dolu... Gökyüzünün enginliğinde, denizin maviliğinde... Bahara açmış gelincik havasında... Tüm mevsimlerin ötesinde... Hayatın ılıman ikliminde... Sevgi emziren anaç doğurganlığında... Huzur veren dost sıcaklığında...
Yalnızlığım... Biraz mola, sana... Biraz nefes, bana... Birkaç damla, kurumaya yüz tutmuş satırlarıma... Biraz can, biraz kan, susuz kalmış şiirler dehlizlerime... Yalnızlığım bekle beni! Çağlayandan damlalar alıp geleceğim sana! Seni taşırmak için döneceğim sana... Damla damla... Çağlayandan sonra...
Funda GülsevenKayıt Tarihi : 12.4.2008 13:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Funda Gülseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/12/yalnizlik-siir-caglayan.jpg)
Aslında hiç ayrılmamıştık ki!
Hep bir bütündük yalnızlığım
Sen hep diğer yarımdın, bendeydin!
Çok güzeldi cann yüreğine sağlık...Bize en iyi dost kalbimizdir...Onun sesi kimi zaman yanıltsada dinlediğimiz sürece mutluluğu buluruz en yalnız anlarımızda bile...Selam olsun can dostuma...Tebrikler..
En sadık dostudur,
Yalnızların...
Yalnızlık,
Sarar sarmalar,
Şefkatini sunar,
En ihtiyaç duyulduğunda...
Çok güzel duygular.
Tebrikler kızım.
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (7)