Yalnızlık... Sevgi... Ve Umut...

Yalnızlık... Sevgi... Ve Umut...
İnsanlar yalnız doğar yalnız ölür
Kader budur her yeri yalnızlık bürür
Sonra karanlıkta yok olur terkeder bizi ruhumuz çürür

İnsanlar var her yerde bulanık şekiller halinde
Ama bitmiyor ışıksızlık gitmiyor karanlık genede
Durma bana katıl sende

Bir mum yaksam sönüyor
Bitmiyor karanlık bitmiyor
Dinmiyor yağmur dinmiyor

Ben güneş görmedim
Senden sonra hiç sevmedim
Bir ümitle hep bekledim
Şimdi elimde kalan tek şey sevgim
Güneşim olsa niye karanlıktayım?
Kandım olsa niye uçamıyım?

Bende beklerim beklerim beklerim
Sana olan sevgimi umuduma eklerim
Umudum giderse onunla giderim
Sevgim biterse işte o zaman bende biterim