Yalnızlık Serenadı Şiiri - Ekrem Bozkurt

Anladım ki yalnızlığımdır beni en çok seven
Bir türlü ellerini çekmedi üzerimden
Eriyen kar suları gibi aktı ömrümün
Üzerinden ...üzerinden...

Kapım çaldı araladı
Örseledi yaraladı
Sarstı yaşlı gövdemi
En derinden... en derinden...

Gece, heybetli bir yalnızlıktır
Karanlık, ömrüm gibi.
Dağ gibi bir sevda yıkılır üzerime
Beterinden...beterinden...

Oynar mezarında ölü
Kalbine hançer gömülü
Yangını cehennem külü
Yer yerinden...yer yerinden...

Ekrem Bozkurt K.
İzmir, Eylül 2021