Yalnızlık Seramonisi

Fırtınalı bir yalnızlığın
Acımsı dudaklarından dökülen
Sözlerin vurgunluğu
Sabahın utangaç haline
iç çeken bakışların
Serin soğukluğu
Ve hiç birşey düşünmeden
Şafağın atışını seyretmek
Buğulu camların ardından
Günlerimi sensiz ve
Senden uzakta tüketmenin
Yakıcı bir tuhaflığı
Kalbimin bir tarafında.

Havasız kalmış ciğerlerim
Yorgun ayaklarımın sızısı bacaklarımda
Bazen içimden gelmiyor
Salayım kendimi boşluklara
Dilsiz bir tükenişin
Soluklarında bulayım diyorum
Kendimi.
Kendimi,kendimden başka
Kimsenin bilmediği
Takvimsiz başlangıçların
umursamaz hezeyeanlarında dolanmak
Ve beynimi yormadan
Sadece ve sadece hayalinin güzelliğinde...