Kaybolan yüzler.
Bir gece yarısı pencereden dışarı bakarken
yüzleri o yansıda kaybolan yüzlerce insanın feryatları buğulanırken camlarda ansızın tıkırdayan bir ses
gecenin en ahenkli nağmesini süzüyor kulaklarımızdan içeri
Biz bu sokaklara aşinayız
Kendimizi bilmezden evvel yani çok evvel bir gece yarısı
trompet sesleriyle ayaklarımızı bir ritim duygusuna kaptırmışken
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta